Op 21 november heb ik een presentatie gegegeven op de PAO-cursus Actualiteiten Auteursrecht in Leiden, over de positie van internet tussenpersonen in discussies over auteursrechtinbreuk op internet. Mijn presentatie is hier te downloaden.
ACTA en de monnik
Net nu Europa een nieuw grondwettelijk verdrag en een nieuwe voorzitter heeft en heeft vastgesteld dat ook internetgebruikers rechten hebben, blijkt het in het diepste geheim onderhandelingen te voeren over een nieuw verdrag dat die rechten weer teniet zal doen. Achter gesloten deuren en aan de hand van versluierde agenda’s onderhandelen de VS, Europa en een aantal andere rijke landen over ACTA, het “Anti-Counterfeiting Trade Agreement” dat een vuist moet maken tegen de internationale handel in namaakartikelen. Het meest gevoelige onderdeel betreft de strijd tegen online auteursrechtinbreuk.
Naarmate meer informatie over het concept-verdrag naar buiten komt, lijkt het steeds meer weg te hebben van de vleesgeworden lobbydroom van rechtenorganisaties. Vorige week lekte de reactie van de Europese Commissie op recente Amerikaanse voorstellen. De VS blijkt een soort Sinterklaaslijstje van de entertainmentindustrie te hebben ingediend: beweerdelijk inbreukmakende bestanden automatisch wegfilteren, internetgebruikers die illegaal bestanden uitwisselen van het internet gooien, internetaanbieders aansprakelijk houden voor het gedrag van hun klanten, hyperlinken naar inbreukmakend materiaal gelijkstellen met zelf inbreuk maken.
Het zijn eenzijdige en lompe voorstellen, waarvan gehoopt moet worden dat zij verworpen of grondig verbouwd worden. De publieke discussie over het verdrag wordt echter bemoeilijk door het feit dat de verdragsteksten en vergaderstukken angstvallig geheim worden gehouden. We weten simpelweg niet waarover de delegaties met elkaar vergaderen. Continue reading “ACTA en de monnik”
Een beetje recht op internettoegang
Er lijkt een einde te zijn gekomen aan de lange strijd om “Amendement 138”, met als inzet de mogelijkheid voor EU-landen om internetgebruikers die worden verdacht van illegale filesharing zonder tussenkomst van de rechter van het internet te gooien (zogenoemde “three strikes and you’re out”-wetten). Het Europese Parlement en de lidstaten hebben vanacht na heftige onderhandelingen overeenstemming bereikt over de volgende definitieve tekst:
3a. Measures taken by Member States regarding end-users’ access to or use of services and applications through electronic communications networks shall respect the fundamental rights and freedoms of natural persons, as guaranteed by the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and general principles of Community law.
Any of these measures regarding end-user’s access to or use of services and applications through electronic communications networks liable to restrict those fundamental rights or freedoms may only be imposed if they are appropriate, proportionate and necessary within a democratic society, and their implementation shall be subject to adequate procedural safeguards in conformity with the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and with general principles of Community law, including effective judicial protection and due process. Accordingly, these measures may only be taken with due respect for the principle of presumption of innocence and the right to privacy. and shall guarantee a A prior fair and impartial procedure shall be guaranteed, including the right to be heard of the person or persons concerned, subject to the need for appropriate conditions and procedural arrangements in duly substantiated cases of urgency in conformity with European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. and tThe right to an effective and timely judicial review shall be guaranteed.
Deze formulering maakt “three strikes”-wetten zonder voorafgaande rechterlijke toets mogelijk (Frankrijk blij, de HADOPI-wet mag blijven), maar compenseert dat met een aantal procedurele waarborgen. Het is – zoveel viel ook wel te verwachten – een typisch onleesbare Brusselse compromisbepaling geworden. De Franse actiegroep La Quadrature du Net is kritisch, vooral omdat de formulering alleen ziet op de EU-landen zelf en dus alle ruimte laat voor afsluiting van internetgebruikers in samenwerking met private handhavingsorganisaties. De voorzitter van de Piratenpartij deelt die zorgen, maar is er in de gegeven omstandigheden wel blij mee.